محمود احمدی‎نژاد

     محمود احمدي ‎نژاد که در حال حاضر روزهای پایانی دوره اول ریاست ‎جمهوری خود را می ‎گذراند، در سال 1335 ه.ش در روستاي آرادان از توابع شهرستان گرمسار (استان سمنان) به دنیا آمد. یک سال پس از تولد او، خانواده ‎اش به تهران مهاجرت کردند و در پایتخت ساکن شدند. پدرش یک آهنگر ساده و مادرش خانه ‎دار بود؛ هفت فرزند داشتند که محمود فرزند چهارم آنان بود.

پس از پایان دوره ‎های دبستان، راهنمایی و دبیرستان، ‎ محمود احمدي ‎نژاد در سال 1354 با رتبه 132 کنکور سراسري، وارد دانشگاه علم و صنعت شد و تحصيلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسي عمران آغاز کرد. یازده سال بعد، یعنی در سال 65 در مقطع کارشناسي ارشد همان دانشگاه پذيرفته شد و دو سال بعد به عضويت هيئت علمي دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت در آمد.

احمدی ‎نژاد مدرک دکترای خود را در رشته مهندسی و برنامه ‎ریزی حمل و نقل در سال 76 از همین دانشگاه گرفت.

او طي سال‌هاي تدريس در اين دانشگاه و تدوين مقالات و پژوهش‌هاي متعدد علمي، راهنمايي ده‌ها پايان ‎نامه کارشناسي ارشد و دکتراي تخصصي در زمينه‌هاي مختلف مهندسي عمران، راه، حمل و نقل و مديريت ساخت را به ‎عهده داشته است.

محمود احمدي ‎نژاد پيش از پيروزي انقلاب اسلامي ايران در کسوت دانش ‎جو و با شرکت در مجالس مذهبي و سياسي، به فضاي سياسي جامعه گام نهاد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي در نقش یکی از پايه ‎گذاران انجمن اسلامي دانش ‎جويان دانشگاه علم و صنعت ايران ظاهر شد.

او از مرداد سال 1358 به ‎عنوان نماینده دانشگاه علم و صنعت برای شركت در جلسات دانش ‎جویی به حضور حضرت امام (ره) مشرف می‌شد كه استمرار این جلسات در حضور مقام ‎‌معظم‌ رهبری زمینه شكل‌گیری شورای اولیه دفتر تحكیم وحدت را مهیا كرد. همین تحکیم وحدت بود که سفارت آمریکا را تسخیر کرد.

جنگ که سر رسید، به ‎عنوان یک بسیجی و به ‎طور داوطلبانه در قسمت‌هاي متعدد جبهه به ويژه مهندسي رزمي مشغول شد و تا پايان دوران دفاع مقدس در جبهه ‎های جنگ حضور داشت.

محمود احمدي ‎نژاد در سال 1365 داوطلبانه به تیپ ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و با طی دوره‌ای در قرارگاه رمضان در عملیات برون ‎مرزی كركوك شركت کرد و بعد از آن نیز به ‎عنوان مسئول مهندسی رزمی لشگر شش ویژه سپاه و مسئول ستاد جنگ استان ‎های غربی كشور، مشغول به ‎کار شد.

وی داراي سه فرزند - دو پسر و يک دختر – است. از این سه فرزند یک پسر او داماد اسفندیار رحیم مشایی است و دخترش عروس احمد خورشیدی. فرزند سوم احمدی ‎نژاد دانش ‎جو و مجرد است.

فرمان ‎دار ماکو، خوي، مشاور استان ‎دار کردستان، مشاور فرهنگي وزير فرهنگ و آموزش عالي در سال 1372، استاندار اردبيل در سال ‎هاي 1372 تا 1376، عضو هيئت علمي دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت از سال 1368 تاکنون و شهردار تهران از سال 1382 تا 1384 از مهمترین سوابق و مشاغل اوست.

احمدی ‎نژاد در نهمين دوره انتخابات رياست ‎جمهوري اسلامي ايران کاندیدا شد و توانست در سوم تيرماه 1384 در یک رقابت سخت و نفس ‎گیر با علی ‎اکبر هاشمی ‎رفسنجانی در یک انتخابات دو مرحله ‎ای از سوي ملت ايران و با کسب هفده میلیون رأی، به ‎عنوان رييس ‎جمهوري اسلامي ايران برگزيده شود.

روزنامه ‎نگاري و نگارش مقالات سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادی، مدير مسئولی روزنامه همشهري و راه ‎اندازي همشهري محله در 22 منطقه تهران، همشهري مسافر، همشهري ديپلماتيک، همشهري جوان، همشهري ماه و ضميمه انديشه، مؤسس و عضو انجمن تونل ايران، عضویت در انجمن مهندسين عمران ايران، عضویت در اولين شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانش ‎جويان دانشگاه علم و صنعت ايران و همچنین عضویت در اولين شوراي مرکزي اتحاديه انجمن ‎هاي اسلامي دانش ‎جويان دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش ‎عالي کشور، از دیگر سوابق کاری محمود احمدی ‎نژاد است که در کارنامه ‎اش به چشم می ‎خورد.

میرحسین موسوی

   میرحسین موسوی خامنه ‎ای را شاید خیلی از نسل سومی ‎های بعد از انقلاب اسلامی نشناسند.

میرحسین موسوی در هفتم مهرماه سال 1320 در شهر خامنه واقع در استان آذری ‎زبان اردبیل متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در خامنه و تبریز ادامه داد. از آن ‎جا که پدرش میراسمعیل به جماعت کسبه و بازاری تعلق داشت، راه برای پیش ‎رفت او باز و هموار بود. او در سال 1341 به قصد تحصیل در دانشگاه ملی به تهران آمد. لیسانس معماری ‎اش را در سال 46 و فوق لیسانس ‎اش را در سال 1348 در رشته معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) گرفت. در دوران تحصیل همراه با دیگر دوستان خود، انجمن اسلامی دانشگاه ملی را تأسیس کرد و پس از اتمام دانشگاه با همان دوستان «شرکت سمرقند» را به ‎وجود آورد. این شرکت پاتوقی برای تجمع دوستان میرحسین به منظور مبارزه با رژیم سابق بود.

در سال 1352 در اثر یورش عوامل ساواک به این شرکت، کلیه افراد آن به اتفاق میرحسین موسوی دستگیرشدند، اما به علت عدم وجود مدارک موثق پس از مدتی آزادی خود را بازیافتند. از این میان، تنها حسن آلادپوش عضو سازمان مجاهدین خلق و عبدالعلی بازرگان در زندان ماندند.

میرحسین موسوی، اگر ‎چه فوق لیسانس معماری دارد، اما بیش از آن ‎که در عرصه معماری شناخته شده باشد، چهره ‎ای سیاسی است. او به عنوان آخرین نخست وزیر نظام جمهوری اسلامی ایران (پس از مهدی بازرگان، محمدعلی رجایی، محمدجواد باهنر و محمدرضا مهدوی کنی) پس از اتمام دوره خدمتش در این منصب، از عرصه سیاست و قدرت فاصله گرفت و تا امروز که او در دهمین انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شده، نزدیک به بیست سال در سکوت سیاسی به ‎سر برده است.

او که مدرکش را در بهار سال 48 از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) در رشته معماری و شهرسازی اخذ کرد، طرح اداره مرکزی آب و فاضلاب اصفهان را در سال 1348 نوشت و ظرف دو سال آن ‎ را به مرحله اجرا درآورد. سپس طرح مجموعه «کانون توحید» را در سال 1350 اجرایی کرد. «کانون توحید» چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، مرکز تجمع سیاسیون منتقد بوده و هست.

از آثار معماری میرحسین موسوی در سال ‎های پس از انقلاب، می ‎توان به طراحی ساختمان مزار شهدای هفت ‎تیر، طرح مرکز مطالعات، طرح دانشگاه شاهد، طرح تکیه شهدای اصفهان، طرح بنای یادبود شهید خرازی، طرح مجموعه فرهنگی تجاری بین‌الحرمین شیراز و طراحی سایت دانشگاه علامه طباطبایی در سال ‎های دهه دوم انقلاب اشاره کرد.

موسوی در دهه ‎های بعد از فعالیت خود کاست تا جایی ‎که ساخت مسجد سلمان فارسی نهاد ریاست ‎جمهوری، در سال 1376 تنها نماد فعالیت او در سال ‎های اخیر است. البته میرحسین در طول این سال ‎ها بیشتر به نقاشی روی آورد و چندین نمایشگاه نقاشی انفرادی و جمعی را برپا کرده است.

دو فرزند دختر، نتیجه زندگی مشترک میرحسین موسوی با زهرا رهنورد است.

همسر او از دانش ‎جویان پیرو خط امام (ره) و یکی از فعالان سیاسی است که تا پیش از ریاست جمهوری آقای احمدی ‎نژاد، به مدت هشت سال رییس دانشگاه الزهرای تهران بود.

عضویت در شورای انقلاب اسلامی در سال ‎های 58 و 59، عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از سال 57 تا 61، ریاست دفتر سیاسی حزب ‎جمهوری اسلامی و قائم مقامی این حزب در سال ‎های 58 تا 60، سردبیری روزنامه جمهوری اسلامی از سال 58 تا 60، وزیر امور خارجه از سال 60 تا 61، نخست ‎وزیری جمهوری اسلامی در سال ‎های 60 تا 68، ریاست ستاد انقلاب فرهنگی در سال 60، ریاست شورای اقتصاد از سال 60 تا 68، ریاست بنیاد مستضعفان طی دوره هشت ساله 60 تا 68، ریاست ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال 68 تاکنون، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی از سال 75 تا به امروز، مشاور سیاسی رییس ‎جمهور طی سال ‎های 68 تا 1376، مشاور عالی رییس ‎جمهور طی سال ‎های 76 تا 84، ریاست شورای هنر از سال 78 تاکنون و ریاست فرهنگستان هنر از سال 78 تاکنون از مهمترین مشاغل دولتی مهندس موسوی است.