غوغای شهروندان مجازی پس از نطق نامزدها /گزارشي از نطق‌هاي تلويزيوني نامزدهاي انتخابات و واكنش آن در رسانه‌هاي سايبري /رضا مهدوي
|
30
31
|
| هایپر مدیا | مرکز جامع خدمات رسانه ها / نگارش روزنامه |
|
|
|
اندازه فونت |
|
پرینت |
|
برش مطبوعاتی |
|
لینک خبر | جابجایی متن |
|
نظرات بینندگان |
غوغای شهروندان مجازی پس از نطق نامزدها /گزارشي از نطق‌هاي تلويزيوني نامزدهاي انتخابات و واكنش آن در رسانه‌هاي سايبري /رضا مهدوي
شب های یکم تا چهارم خرداد، شب های نطق انتخاباتی نامزدهای دوره دهم ریاست جمهوری بود. با شروع سخنرانی های تلویزیونی نامزدها، شهروندان فضای مجازی نیز پا به میدان گذاشتند و دقیقا همزمان با آن ها نظرات خود را در محیط اینترنت منتشر کردند.
اعضای «فرندفید» و «تویتر» که هر دو سایت های اشتراکی هستند، همزمان و به صورت آنلاین مطالب خود را در این شبکه های اینترنتی در معرض دید می گذاشتند. از سوی دیگر پس از پایان سخنرانی ها، این بار بلاگر ها و دیگر افراد صاحب رسانه، وارد گود اعلام موضع درخصوص بحث های مطرح شده از سوی نامزدها می شدند.
در این گزارش به بخشی از این واکنش های رسانه ای افراد و گروه ها در وب ها و فضای نت نگاه می‌اندازیم.
نویسنده وبلاگ «نگاه نو» که از حامیان میرحسین موسوی است، ضمن این که نطق وی را «عالی» عنوان کرد، می نویسد: «اگر بخواهیم شاهد یک دولت اصلاح طلب باشیم، باید ادبیات عامه مردم را درک کنیم. دغدغه‌های ایشان را بفهمیم و جوری صحبت کنیم که مردم حرفمان را بفهمند و صدای تغییراتمان را بشنوند و این، نه پوپولیسم، بلکه پوپولیسم ستیزی است. برای همین معتقدم نطق اول میرحسین عالی بود. چون یک نطقی بود که برای 80 درصد مردم قابل فهم بود.»
بلاگر «متتی» نیز از نطق تلویزیونی میرحسین استقبال کرده و در یادداشتی با عنوان «تصویری پس از 20 سال» این طور نوشته است: «دیشب پس از سال‌ها میرحسین موسوی در تلویزیون ایران ظاهر شد. وی در اولین برنامه تبلیغاتی اش با لحنی ساده و خودمانی بیشتر به مسایل و مشکلات اقتصادی پرداخت. خوشبختانه روان و راحت صحبت می کرد. به نظر می رسید مخاطب اصلی اش مردم عادی جامعه باشند.»
همچنین بلاگر «پرده» این طور نسبت به نطق موسوی ابراز علاقه کرده است: «دیدن نخستین برنامه انتخاباتی میرحسین در صدا و سیما مرا به نتیجه انتخابات امیدوار کرد.» این بلاگر که فیلم سخنرانی نامزد حمایتی خود را نیز در وبلاگش منتشر ساخته است در بخش دیگری از یادداشت وبلاگی خود افزود: «موسوی، خوشبختانه برنامه را به شعارهای پرهیاهوی سیاسی - روشن فکری اختصاص نداد، بلکه به طور عمده به مسایل اقتصادی - معیشتی مردم پرداخت. طبیعی و صمیمی بودن موسوی نیز می‌تواند برگ برنده او باشد. امیدوارم همین سبک را حفظ کند و به توصیه مشاوران انتخاباتی به اصطلاح حرفه‌ای، چهره‌ای باب روز برنگزیند. مردم در تشخیص واقعی یا خود بودن شخص، هوشی ذاتی دارند.»
بهمن هاتفی نیز در یادداشتی با عنوان «آلترناتیو احمدی‌نژاد» در حمایت از میرحسین در وبلاگ شخصی خود نوشته است: «موسوی از خط فقر حرف زد؛ معیاری که راست‌گرایان از آن دل‌خوشی ندارند و بیشتر ترجیح می‌دهند از اضافه شدن درآمد مردم صحبت کنند نه از قدرت خرید آنان. موسوی نشان داد که چقدر زاویه دیدش با دولت نهم متفاوت است و جنس شعارهای حمایتی وی از محرومان با شعارهای احمدی‌نژاد تفاوتی ماهوی دارد. وی نشان داد که نه تنها آلترناتیو سیاسی احمدی‌نژاد است بلکه سیاست‌های اقتصادی و نگاهش به مسایل نیز نقطه مقابل دولت نهم است.»
همچنین «کریم ارغنده پور»، روزنامه نگار دوم خردادي، در «نمای آینده» دست به قلم شده است و درباره این موضوع می نویسد: «اولین نطق تلویزیونی مهندس موسوی در شب گذشته به نظر من به چند دلیل نمره قبولی گرفت؛ اولا سخنانش نسبتا منسجم بود و پراکنده و سوءتفاهم برانگیز سخن نمی گفت. دوم این که با ادبیات همه فهمی نکات تخصصی را مطرح می کرد که این برای جلب طبقات مختلف نکته مهمی است. سوم این که پایه سخنش بر نامناسب بودن وضع موجود و لزوم اصلاح آن بود که بدون رودربایستی مطرح شد و این در انتقال پیام چرایی حضور وی در انتخابات مهم است. چهارم این که کلی و نامفهوم حرف نمی زد، بلکه به مصادیق مشخص اشاره و به این ترتیب مخاطبینی را با سخن خود درگیر می کرد که این نیز از زاویه مخاطب‌شناسی اهمیت دارد. پنجم این که نکاتش حاشیه ای نبود، بلکه هر یک از نکات مطروحه مسایل اصلی در بخش هایی بود که فرصت بیان آن ها فراهم شد. ششم شعارزده و هیجانی نبود و مخاطب احساس فریب نمی‌کرد. هفتم این که اساس حرفش بر مهمترین نیازهای عمومی زندگی مردم بود که می توانست بیشترین مخاطب را به خود جذب کند. هشتم هم این که مهندس موسوی به طور ویژه از آقای خاتمی نام برد و از او تجلیل کرد و نقطه اتصالش را با اصلاحات نشان داد که از این نظر هوشمندانه بود.»
اما سایت «رجانیوز» که توسط حامیان محمود احمدی نژاد اداره می شود، در انتقاد به بخشی از نطق تلویزیونی میرحسین موسوی نوشت: «اظهار نظر تلويزيونى مهندس ميرحسين موسوى، نامزد دهمين دوره انتخابات رياست جمهورى مبنى بر اين كه ما زمانى مى توانيم از برادران لبنانى و فلسطينى مان حمايت كنيم كه خود قوى باشيم، تعجب بسيارى از فعالان سياسى كشور را برانگيخت. در حالى كه وى در سال ۶۰ و در بحبوحه شرايط جنگى كه مشكلات اقتصادى فراوانى گريبان گير كشور بود، از آمادگى ايران جهت حضور فعالانه عينى و مادى در سرزمين هاى اشغالى سخن به ميان آورده بود، اظهارات جمعه شب وى تناقضات عميقى را به وجود آورد. اين تناقضات بى شك در شرايطى است كه جمهورى اسلامى ايران بنا بر تأكيدات امام راحل و مقام معظم رهبرى همچنان حمايت از ملت مظلوم فلسطين را در اولويت سياست هاى اصولى خود قرار داده است و دورانى را تجربه مى‌كند كه به عنوان يك قدرت منطقه اى- جهانى به تراز بالايى از اقتدار، پيشرفت و توسعه الگوساز تبديل شده است.
حال باتوجه به اظهارات مهندس موسوى و نظر به اتخاذ رويكرد شفافيت و صداقت توسط ايشان، بخشى از مصاحبه وى با مجله پيام انقلاب مورخ ۳ /۱۱ /۱۳۶۰را منتشر مى کنيم كه به موجب آن در زمان جنگ تحميلى، وى از آمادگى كشورمان جهت جنگ با اسراييل خبر داده بود. اميد است با توجه به اين مرورتاريخى، مهندس موسوى در عرصه انتخابات كه ساحت آزمون است، توضيحات قانع كننده اى در اين زمينه ارایه كنند. وی در این مجله گفت: «ما آمادگى شركت كردن در يك نيروى مسلح براى مبارزه با اسراييل را داريم... ما بارها اعلام كرده ايم كه حاضريم در جنوب لبنان و در مرزهاى سرزمين هاى اشغال شده فلسطين، حضور فعال مسلحانه، عينى و مادى عليه اسراييل داشته باشيم... اخيرا ما با تكيه بر نيروهاى مردمى در لبنان فكر مى كنيم كه براى مبارزه با اسراييل پايگاه هاى مؤثر و قوى را كم كم در منطقه پيداكنيم... ما از ابتدا اعلام كرديم كه به نفت به عنوان يك سلاح سياسى نگاه مى كنيم و اعتقاد داريم كه اگر در جهان اسلام كنترل شيرهاى نفت در دست مسلمان ها باشد و اگر مكتب اسلام باز يا بسته شدن اين شيرها را تعيين بكند، ما قادر خواهيم بود كه استكبار جهانى را به زانو درآوريم و به اسراييل ضربه وارد كرده و نابودش سازيم.»
سهیل سروش نیا هم با انتقاد از نطق موسوی در یادداشتی با عنوان «موسوی اگر مثل امشب ادامه دهد به دور دوم هم نمی رسد!» می نویسد: «امشب و قبل از شروع برنامه تبلیغاتی موسوی از کسانی، به منظور آگاه‌سازی برای دیدن برنامه اس.ام.اس دریافت کردم که هیچ وقت فکرش را هم نمی کردم. نمی دانم آن ها بعد از دیدن برنامه چه احساسی دارند. اما، موسوی موارد مهم زیادی را از قلم انداخت که بعضی از آن موارد قابل پیش بینی بود. ولی حرف نزدن از آزادی بیان و آزادی اندیشه مهمترین جنبه این از قلم افتادن ها بود. در مدت صحبت های موسوی به ندرت پیش آمد که فکرم جذب شود و از آن کمتر، دفعاتی بود که احساساتم به جوشش بیفتد. آقای موسوی! این همه مثال برای اقتصاد در دسترس بود، صاف رفتی سراغ سیگار. حداقل موردی را می آوردی که به درد این روزها هم بخورد. تا امشب رأی من موسوی بود اما مثل این که باید بیشتر تأمل کرد.»
پایگاه شبکه خبری ایران هم در خصوص نطق تلویزیونی موسوی، ضمن انتقاد به وی، در گزارشی آورده است: «میرحسین با آغاز تخریب‌گونه نطق‌‌های انتخاباتی‌اش، این سؤال را در افکار عمومی مطرح کرد که آیا او برنامه‌ای برای اداره کشور تدارک دیده است؟ 15 دقیقه به ساعت 22 جمعه باقی مانده بود که آخرین نخست‌وزیر کشور در قالب برنامه ای تبلیغاتی، پس از سال‌ها سکوت و کناره گیری از عالم سیاست، در شبکه یک سیما رودرروی ملت ایران قرار گرفت تا اولین برنامه تلویزیونی کاندیداهای انتخابات دهم را به نام خود رقم بزند. شاید نزدیک به 20 سال دوری از عرصه سیاست عاملی شد تا میرحسین موسوی که با لرزش صدا سخنان خود را آغاز کرده بود، پیش از بیان هر نکته ای، به سراغ توجیه علت این سکوت و گوشه نشینی بپردازد، وی تصریح کرد: «بعد از اتمام وظیفه‌ام در دولت، از سال 68 امکان حضور در تلویزیون نداشته‌ام، ولی در این مدت در کوچه و خیابان در بین مردم بوده‌ام و با آن ها ارتباط داشته‌ام.» او مدعی شد در این مدت برای پخش تصویر او در تلویزیون، ممنوعیت وجود داشته است.
موسوی در ادامه با اشاره به سفرهای استانی خود در ماه های اخیر، با اهانت ضمنی به استقبال کنندگان از رییس جمهور در سفرهای استانی گفت پول نفتی نداشته است تا با استفاده از آن، مردم را برای استقبال از خود به خیابان ها بکشد.
البته او در این نطق از خاتمی به عنوان «دکتر خاتمی» و از هاشمی رفسنجانی به عنوان «برادر عزیزم» یاد کرد. اما بر خلاف رویه حاکم بر برنامه های تبلیغاتی کاندیداها که در آن به بیان برنامه های خود برای اداره کشور و تشریح این برنامه ها می پردازند، میرحسین موسوی ترجیح داد اولین برنامه انتخاباتی خود را بدون کوچک ترین اشارهای به برنامه هایش، با تخریب دولت نهم آغاز کند. موسوی با بیان این که «انتخابات زمینه‌ای را فراهم می‌کند که بتوانیم به نقد وضعیت موجود و گذشته بپردازیم و نگاهی به آینده داشته باشیم»، به سراغ اقدامات چند ساله دولت رفت. میرحسین طبق روال نطق‌‌های ماه های اخیرش، بدون اشاره به حتی یک نقطه مثبت، وضعیت کشاورزان، باغ‌های چای، صنعت ابریشم، بازار شکر و آلومینیوم سازی و ماشین سازی اراک را «بحرانی» جلوه داد و چنین استقراء کرد: «در صنعت و در کل اقتصاد ملی نیز از این دشواری ها رنج می‌بریم.»
میرحسین در ادامه به ارایه آمار پرداخت و مدعی شد در این سال ها آمار بیکاری افزایش داشته است. آن چه در این نطق تلویزیونی بیش از همه جلب توجه میکرد، بی توجهی میرحسین موسوی به شعارهای ساختارشکنانه حامیان اصلاح طلب خود بود که ضرب آهنگ ثابت اقتصادی حاکم بر این نطق، مانع از بیان آن شد؛ غفلتی که به نظر میرسد در روزهای آینده به فصل اختلاف اصلاح طلبان تندرو از موسوی تبدیل شود.
به هر روی، میرحسین موسوی ترجیح داد در اولین نطق خود فعالیت‌هایش را با تخریب دولت آغاز کند تا بیش از پیش این سؤال در ذهن افکار عمومی نقش ببندد که اساسا آیا میرحسین موسوی برای کاهش رأی احمدی نژاد آمده است یا برای رییس جمهور شدن؟»
خبرگزاری مهر، ضمن انتشار گزارشی به قلم بهمن هدایتی، درباره نطق های تلویزیونی هر چهار نامزد انتخابات ریاست جمهوری به نکاتی اشاره کرده است. نویسنده این گزارش در خصوص برنامه محسن رضایی می نویسد: «به نظر می رسد فرمانده سابق سپاه پاسداران از بدو خروج از کسوت نظامی و آغاز فعالیت سیاسی در خرداد 1376 تا امروز، همچنان به ایجاد «خط سوم» در سیاست می اندیشد. اگر در سال های پایانی دهه هفتاد، محسن رضایی به صراحت از واژه ساده و نه چندان پیچیده خط سوم استفاده می کرد، امروز تئوری پیچیده تر «دولت ائتلافی» جایگزین آن ایده ساده شده است که بر استفاده از نخبگان هر دو جریان اصلی کشور، تأکید می کند. محتوای نطق تلویزیونی دکتر محسن رضایی در واقع بیان ضرورت و ابعاد مختلف تئوری دولت ائتلافی بود؛ با این پیش فرض که مشکل اصلی کشور اقتصاد است. شاید اگر تقابل و اختلاف دو جناح اصلاح طلب و اصول گرا به میزان فعلی نبود، تئوری دولت ائتلافی می توانست موافقین و مدافعین بهتری را بیاید؛ اتفاقی که هنوز روی نداده است. صراحت و گفتمان قاطع رضایی که یادگار دوره نظامی گری است، جزو ویژگی های گفتاری خاص وی است که در نطق تلویزیونی مورد توجه قرار گرفت.»
پایگاه خبری تحلیلی «الف» وابسته به احمد توکلی، پس از پخش نطق های انتخاباتی، نسخه ای از فیلم های نامزدها را در سایت خود منتشر نمود و سپس بدون حمایت و یا مخالفت، تنها نظرات کاربران را انتشار داد. در این بخش به نظرات کاربران الف در خصوص فیلم نطق انتخاباتی محسن رضایی نگاهی می اندازیم:
سروش نظر داده است: «1. خیلی برنامه مشخصی نداشتند، ولی در کل مشکلات را به خوبی شناسایی کرده بودند. 2. خیلی شعار می دادند و متأسفانه گفتارشان از انسجام لازم برخوردار نبود. 3. از کجا ادعا می کنند که ما از نظر سیاسی جزو ده کشور برتر دنیا هستیم؟ جای دیگر هم ادعا کرده بودند ما جزو برترین اقتصادهای منطقه هستیم. این آمار بر اساس سواد من کاملا غلط است. امید است ایشان از همین اول راه اشتباه آقای احمدی نژاد را در پیش نگیرند.
از برنامه ها نیز موارد زیر قابل نقد است:
1- اعطای شغل به خانم های خانه دار، موجب کاهش مشارکت زنان، تولید جامعه و نقش اجتماعی زنان می شود. به نظر می رسد دلیل اقتصادی و اخلاقی برای حقوق دادن به زنان خانه دار وجود نداشته باشد.2- در خصوص موارد مهم اقتصادی صحبت نشد؛ به عنوان مثال اگر قرار است بیکاری کم شود، چه برنامه ای برای بیمه بیکاری دارند. 3- برخی برنامه های ایشان تکرار برنامه دیگران از جمله آقای کروبی است. آنجا که بیمه تحصیلی را مطرح کردند، به جا بود کمی طرحشان را با تفصیل بیشتر بیان می کردند تا تفاوت ها مشخص شود.»
حسین نیز نسبت به علمکرد رضایی منتقد است و می نویسد: «ضمن تشکر از جناب آقای رضایی، خواهشمندیم ایشان عملکرد ده ساله خود را بعد از فرماندهی سپاه تبیین کند تا من که یک جوان 26 ساله هستم، بیشتر با فعالیت های ایشان آشنا شوم. ایشان برنامه های خوبی را اعلام کردند، ولی توان اجرای این برنامه ها را ندارند. این سخنرانی بیشتر شبیه به یک منشور پایانی سخنرانی است تا برنامه های اجرایی. البته مجددا از صداقت ایشان تشکر می نمایم.»
اما منصور که از حامیان محسن رضایی است نظر داده است: «با آمدن رضایی دیگر حجت بر اصول گرایانی که در چهار سال قبل از روند سیاست ها و حرکت های شتاب زده مأیوس شده بودند، تمام شد. جای تعجب است که چرا هنوز بعضی از چهره های شاخص اصول گرا مثل توکلی و قالیباف، در اعلام حمایت از رضایی تردید دارند. شاید تنها دلیل آن این است که فکر می کنند روی آرای احمدی نژاد می شود حساب کرد. این اوج بی هنری اصول گرایان خواهد بود اگر دست روی دست بگذارند، چراکه نتیجه آن یا پیروزی اصلاح طلبان خواهد بود و یا چهار سال دیگر....»
کاربر دیگری که خود را معرفی نکرده است نیز در حمایت از محسن رضایی این طور اظهار نظر کرده است: «به نظر من دکتر رضایی بین چهار کاندیدای محترم اصلح تر است. چون تاکنون تمام کاندیداها به جز وی، شعارهای احساسی می دهند و برنامه‌ای ارایه نمی کنند. دکتر رضایی با هر انتقاد برنامه ای عملی نیز ارایه می کنند. اگر اکنون از آقای رضایی بخواهیم کابینه خود را معرفی کند لیست خواهد داد نه این که تا آخر عمر دولتش در فکر انتخاب وزیر باشد. در ضمن از نظر برنامه ریزی خوب است بدانید که وی از طراحان اصلی سند چشم انداز بیست ساله است. از نظر کار عملی نیز همین بس که دکتر رضایی به خوبی توانست طولانی ترین جنگ قرن بیستم (بعد از جنگ ویتنام) را مدیریت کند. در ضمن لطفا انگ نظامی بودن و نظامی گری را نزنید. چون پیش بردن صحنه ای چون جنگ، واقعا نیازمند یک مدیر عمل گرای قهار است که جنبه های مختلف مدیریت را بداند. نکته آخر این که تا امروز در سخنان هیچ کاندیدایی جز دکتر رضایی این قدر به جوانان بها داده نشده است. قضاوت را به خودتان واگذار می کنم...»
«تلنگر» نام وبلاگی که است که نویسنده آن از کروبی حمایت کرده است و می‌نویسد: «سخنرانی امشب کروبی به نسبت دو سخنرانی پیشین انجام شده از دو کاندیدای قبلی، بسیار سازمان یافته‌تر و تمرین شده‌تر بود و مانند بقیه بخش‌های تبلیغات او، نشان از یک حرکت گروهی و مشاوران هوشمند داشت. کروبی از فرصت کوتاه نیم ساعته بهره خوبی برد و در آن تقریبا به نکات مهم برنامه‌های خود در زمینه سیاست، فرهنگ و اقتصاد اشاره کرد. او صحبت‌های خود را با تأکید بر نقش پررنگ مردم در جمهوری اسلامی شروع کرد و از خرافه‌ای کردن فضای جامعه انتقاد کرد.»
مجتبی سمیع نژاد بلاگر «قمارعاشقانه»، دیگر وبلاگ نویس حامی کروبی است. او به صراحت در وبلاگ خود بیان داشته است که «به تحریم انتخابات «نه» می‌گویم و به مهدی کروبی رأی می‌دهم.» وی همچنین در یادداشتی که پس از پخش صحبت های کروبی از تلویزیون نگاشته است، می گوید: «بهترین مورد مهم این سخنرانی را دور بودن از سخنان توده‌وار می‌دانم و این که بر حقوق‌شهروندی و زندانی‌ها و اصول قانون اساسی سخن گفت. این یک نکته مثبت در سخنان وی بود که او را از دو کاندیدای دیگر مطرح‌تر می‌کند. اما اوج سخنان کروبی در چند دقیقه پایانی صورت گرفت که گفت که هم‌اکنون نه دانشجوها و نه معلمان و نه استادان و نه کارگران ما امنیت ندارند و اجازه انتقاد به آنان داده نمی‌شود. شنیدن چنین سخنان در سازمانی مثل صدا و سیما بسیار باعث دل‌گرمی بود و جای امیدواری. به طور کلی سخنان وی را خیلی خوب و مهم می دانم، چرا که بسیاری از آراء را به صندوق وی سرازیر کرده است. ادامه‌ی این روند از سوی کروبی و مشاورانش حتی می‌تواند منجر به کشیدن رأی از صندوق‌های دیگران و ریختن آن به صندوق خودش بشود، که امیدوارم ادامه پیدا کند.»
عبداللطیف عبادی نیز در وبلاگ خود با ابراز امیدواری به این که کروبی می تواند حداقل ها باشد می نویسد: «مهدی کروبی در اولین نطق تلویزیونی خود نشان داد که می تواند دست کم حداقل هایی را بپذیرد که در ممالک مترقی دنیا سال‌های سال است حکومت‌ها حداکثرهایش را پذیرفته اند. من همچنان امیدوارم مهدی کروبی رییس جمهوری اسلامی شود.»
اما از سوی دیگر «محمد معینی» نویسنده وبلاگ «سر به مهر» با نگارش یادداشتی با عنوان «نقدی بر برنامه نخست تبلیغات تلویزیونی کروبی» نوشته است: «نخستین برنامه تبلیغات تلویزیونی مهدی کروبی، کاندیدای اصلاح‌طلب، که شب گذشته از شبکه اول پخش شد، برنامه چندان موفقی نبود. در فرم، کروبی بیش از اندازه آرام بود و آن دستمال کاغذی همیشگی در دستانش نیز مانورهای خوبی نداشت؛ مخصوصا وقتی تصویر، کلوزآپ بود. با این حال، پوشیدن لباس روشن، بی تردید انتخاب درستی بود. در محتوا هم تأکید کروبی برای پاس داشت جمهوریت و اسلامیت و ایرانیت به عنوان دلایل کاندیداتوری، به زعم من بسیار کلی و حتی در حوزه «جمهوریت» سؤال برانگیز بود. انتقاد از شورای نگهبان بدون نام بردن از آن در بحث نظارت استصوابی هرچند به جا بود، ولی همه می دانیم اصلاح رویه حاکم بر این شورا مطلقا در اختیار قوه مجریه نیست و تأکید بر این که «اگر قولی دادم و نتوانستم به آن عمل کنم، دلایلش را می گویم» از بزرگی این سنگ برداشته شده کم نمی کند. اشاره به راه حل سوم در روابط دیپلماتیک، یعنی «تعامل»، در برابر دو راه «تسلیم» و «تقابل» نیز به نظر خیلی معمولی و کلی بود. این ایده وقتی جذاب تر می شد که مثلا آقای کروبی به طور مشخص درباره دولت ها و نظام های سیاسی معین ابراز نظر کند؛ آن چنان که موسوی به صراحت در اظهارات خود روابط گسترده با همسایگان را بر روابط سیاسی با دول آمریکای لاتین ترجيح داد. با این حال انتقاد آشکار از ماجراجویی های دولت نهم در سیاست خارجی، ستاره درخشان صحبت های دیشب کروبی بود. هرچند هم موسوی و هم کروبی بدون نگاه کردن به کاغذ سخن گفتند، و این می تواند امتیازی مثبت و نشانه ای از تسلط برای هر دو باشد، ولی مقایسه دو سخنرانی موسوی و کروبی در شبکه اول نشان می دهد که موسوی به دلیل سرعت بالا در صحبت کردن و تن بالای صدا که معمولا برای مخاطب عام در مبارزات انتخاباتی جذاب است، یک سر و گردن از کروبی بالاتر بود.»
«سعید فرمهر» در وبلاگ «ما می توانیم» بخشی هایی از نطق کروبی را نوشته است و در ذیل هر یک به نکاتی اشاره کرده است. بخشی از یادداشت وی این گونه است: «کروبی: ما ايستادگي کرديم و حتي ضرب و شتم هم شديم و اين مسئله آنقدر تاريخي شد که وقتي سال 64، امام خميني(ره) من را به عنوان «اميرالحاج» معرفي مي کند، در محفلي که خبرگان رهبري در محضر ايشان هستند مي گويد فلاني هم از خودماني ها و هم از ساواک کتک خورد.»
آقاي كروبي! شما اگر در يك روز از خودماني ها كتك خورديد، آقاي احمدي نژاد علي رغم حمايت‌هاي مقام معظم رهبري از دولت نهم، بارها و بارها در اين چهار سال از خودي و غيرخودي فحش و تهمت شنيده است.»
وی این مدل نکته نگاری را این طور ادامه می دهد:
«کروبی: اگر سخن از ايفاي نقش خوب به ميان مي آيد، منظور اين نيست که من مي خواهم ايفا کنم، من يک نفر هستم [ایفای نقش من] يعني با همه تجربيات و خدماتي که کردم، نيروهايي که مي شناسم، نيروهايي که من را مي شناسند و روح کار جمعي و خرد جمعي را اهميت مي دهم، و من اعتقاد دارم که مي توانم از نيروهاي خوب کشور براي حل مشکلات، چه در بخش اقتصادي، فرهنگي و [چه] سياست خارجي استفاده کنم.»
جناب آقاي كروبي! به كدام نيروها مي باليد؟ به آقاي كرباسچي كه تازه دوران محروميتش از خدمات دولتي به اتمام رسيده يا عباس عبدي كه دوران محكوميت خود را پشت سر گذاشته است؟
«نخست به بحث جمهوريت مي پردازم، چراکه مسئولين در حال به‌وجود آوردن محدوديت هايي براي مردم هستند و جلوي حقوق مردم را مي گيرند که به طور مثال مي توان به عدم صلاحيت ها اشاره کرد. نظارت وجود دارد و من هم معتقدم نظارت حتما بايد باشد، اما فلسفه وجود نظارت براي اين بوده که از حقوق مردم دفاع کند. عدم صلاحيت هاي گسترده سرخوردگي در مردم به وجود مي آورد و حضور کم مي شود و يا اعتمادي که مردم داشتند در حال ضعيف شدن است.»
جناب آقاي كروبي! چرا جرأت نكرديد اسمي از شوراي نگهبان بياوريد كه ۶ نفر از فقهاي آن توسط رهبري انتخاب مي شوند؟ آيا تصور كرده ايد شوراي نگهبان تحت فرمان ریيس جمهوري است كه با فرمان او رد يا تأیيد صلاحيت انجام دهد؟
کروبی: «دخالت نيروهاي سازمان يافته غيررسمي و ورودشان به انتخابات، که ما شاهد هستيم، اين ها محدوديت هايي قایل مي شوند. من با صراحت مي گويم که امام خميني(ره) حساسيت داشت و با کوچکترين دخالتي که موجب کم انگيزه شدن مردم در شرکت در انتخابات شود، برخورد مي کرد.»
آقاي كروبي! شما كه اين قدر دم از رك گويي مي زنيد، چرا در لفافه سخن مي گویيد؟ منظورتان از نيروهاي سازمان يافته غيررسمي و ورودشان به انتخابات چيست؟ نكند اتوبوس اتوبوس دانشجويان دانشگاه آزاد هستند كه مجبورند كلاس‌ها را ترك و در همايش كانديداي ديگر اصلاح طلبان شركت نمايند؟»