4
5
|
هایپر مدیا | مرکز جامع خدمات رسانه ها / نگارش روزنامه |
|
|
اندازه فونت |
|
پرینت |
|
برش مطبوعاتی |
|
لینک خبر | جابجایی متن |
|
نظرات بینندگان |
بررسی پدیده مشایی در گفت وگو با معاون اسفندیار رحیم مشایی
مشایی میخواهد برای دولت مدل درست کند / اميدوار بني سليم
ببخشید، متوجه نشدم، بالأخره از نظر شما، نقش آقای مشایی در دولت فرعی است یا اصلی؟
نه، ببینید، این را که نقش آقای مشایی یک نقش اساسی در دولت است، نمیتوان نادیده گرفت. آقای مشایی به واسطه اعتماد آقای احمدینژاد، ویژگیهای فردی، ویژگیهای اداری و موضوعاتی که دنبال میکنند، اتفاقا یک موضوع اصلی در دولت هستند. ولی اینکه ما میآییم یک سری از حرفهای ایشان را که بعضا کامل شنیده نمیشود، فقط به آن اشاره میکنیم، موضوع را عوض میکنیم، شرایط را خلط میکنیم، یک موضوعاتی از این دست را میگیریم و به آن میپردازیم و در کار دولت میخواهیم سنگ بیندازیم، این میشود موضوع فرعی. نقش ایشان، یک نقش اصلی است.
یعنی میگویید نقش مشایی در دولت اصلی است، ولی موجهایی که در جامعه ایجاد میکند، فرعی است؟
اتفاقا تأثیرگذاری آقای مشایی بهگونهای است که ایشان را جزو موضوعات اصلی قرار داده. منتها فضایی که ایجاد میکنند و بعضا به توهین، فحاشی و غیبت میرسد، موضوع غیراصلی است.
پس چرا رییس دفتر رییسجمهوری اینقدر اصرار دارد حرفهایی بزند که موضوع اصلی شود؟
نمیتوانید به یک آدم بگویید شما حرف نزن، چون شما حرف میزنید، دیگران سوءاستفاده میکنند. باید به دیگران که سوءاستفاده میکنند بگویید درست رفتار کنید. آقای مشایی یک فضایی را ایجاد کرده مبتنی بر کار و تلاش و آقای احمدینژاد به او اطمینان دارد. حالا میگوییم چرا احمدینژاد اعتماد دارد، خب، شما هم کار کنید تا رییسجمهوری به شما هم اعتماد کند.
ریشه این «اعتماد و نگاه ویژه» را چه چیزی ارزیابی میکنید؟
بخشی از این فضا بهواسطه نگاه ویژهای است که آقای احمدینژاد به آقای مشایی دارد. حتما آقای احمدینژاد و آقای مشایی باید بروند چشم خودشان را درست کنند که نگاه ویژه به همدیگر نداشته باشند!
بهنظر میرسد «نگاه ویژه»، تنها دلیل این مسأله نباشد. مسایل دیگری نیز وجود دارد که شما به بخشی از آنها اشاره کردید. فکر نمیکنید همین مسایل، حاشیهساز شده باشد؟
این که یک آدم بیاید و در حوزههایی وارد شود که ایراد نیست؟! چون در یک فضای کارشناسی دارند حرف میزنند و اگر کسی مخالف است باید بیاید در همان فضا جواب بدهد. ولی وقتی فضا را سیاسی میکنند و چاشنیاش بیاخلاقی و تهمت و غیبت میشود، مسایلی که شرع روی آن خیلی حساس است (این دیگر شده آخرالزمان که ما حلال خداوند را حرام و حرام خداوند را حلال کردهایم). خب با این تفاسیر، نباید سراغ مشایی رفت و باید سراغ کسانی برویم که این فضا را ایجاد میکنند. به فرض مشایی خطا دارد. همان حرفی که از اول بوده، فرض کنیم خطای مشایی این است که در یک حوزه کارشناسی وارد میشود و حرف کارشناسی میزند که این کارشناسی ممکن است غلط باشد. ولی ما میآییم به او فحاشی میکنیم، تهمت میزنیم، حرفش را نقض میکنیم و این مخالف مشی اصولگرایی است. شما میگویید مشایی موضوع اصلی است، بله، ایشان موضوع اصلی هستند، ولی حواشیای که برایش ایجاد کردهاند، فرعی است.
یعنی شما میگویید خطای آقای مشایی، بحث کارشناسی است؟
نه، من میگویم خطا ندارد، باید در حوزه کارشناسی وارد شد. ایشان در حوزه مباحث سیاسی، اجتماعی، برگرفته از گفتمان اسلامی، نظریاتی دارند که باید در حوزه کارشناسی نقد شود. اینکه زعمای قوم و فن حرفهای او را مغایر با نصوص دینی یا حرف امام ببینند، من که گیر نیاوردهام، تا آنجایی که بضاعت اندک من اجازه داده در متون گشتهام مغایرتی ندیدهام. ولی به فرض، اگر خبرگان بنشینند حرفهای ایشان را در فضای کارشناسی بررسی کنند و به حرف خلافی هم برسند، در آن صورت هم میشود خطای درجه دو، میشود خطای آدمی که در یک حوزهای اظهارنظر کرده و مغایر بوده، او را که نمیکشند. خانوادهاش را هم تحت فشار نمیگذارند. شخصیتش را هم زیر سئوال نمیبرند. نیت و حالات او هم که قضاوتش در اختیار بندگان نیست، و در اختیار حق تعالی است. پس خطای آقایان میشود خطای درجه یک و گناه کبیره.
چرا آقای مشایی اینقدر دوست دارد کارشناسی کند؟
ببینید، مدیر، کارش اجراست، باید اجرا کند. چی را باید اجرا کند؟ باید بر اساس یک مدل که تولید فکر شده، کار کند. وقتی که چرخههای قبلی نمیچرخد، میرسد به مدیر. چه مدلی داریم که باید براساس آن جلو برویم؟
قانون؛ قانونی که نمایندهها تصویب کردهاند و شورای نگهبان هم بر اساس شرع و قانون اساسی تأیید کرده است، ایشان تازه دنبال مدل میگردد؟
نه، ما بحث داریم.
شما میگویید آقای مشایی یک مدل تازه از خودش صادر میکند؟
نه، شما میخواهید بگویید مشایی یک کار خلاف قانون کرده؟ موضع، این است: ارتباط دولت با نخبگان باید چطوری باشد؟ ما قانونی نداریم که! قانون میآید خطوط کلی را ترسیم میکند. قانون میگوید از یک ایدئولوژی کلی، بایدها و نبایدها را دربیاور و کار کن.
منظورم از قانون، قانون اساسی نیست، مجموعه قوانین را میگویم.
قوانین، یک سری بایدها و نبایدهاست. مثالی بزنم. ما یک موضوعی داریم بهنام موضوع شبیخون فرهنگی.
ببخشید، سئوال من درباره روشهای اجرای دولت است و نمیخواهم وارد مثالهای شما شوم که به سئوال ربطی ندارد. موافقید به سئوالات جواب بدهید؟
ببینید، بحث این است، ما چهار سطح قانونی داریم، قانون اساسی، قوانین جاری مجلس، بخشنامهها و آیین نامههایی که دولت برای اجرای قوانین دارد.
بازهم تأکید میکنم سئوالم این است که کار دولت، اجرای قوانین مجلس است. آقای مشایی، راهکار جدیدی برای اجرای قوانین دقیق که یک روش مدیریتی است، پیدا کرده؟ بهنظر شما مشایی بهعنوان مدیر اجرایی باید در امور هویت، ایرانیگرایی، موسیقی، اسلامشناسی و این مسایل کارشناسی کند؟
قانون، خط مشی کلی را میگوید. بایدها و نبایدها را قانون برنامه میگوید، ما باید در پایان برنامه به اینجا برسیم.
اتفاقا مثال خوبی زدید. قوانین بودجهای کاملا مشخص میکند چه میزان هزینه و از کدام درآمد و در کدام ردیف و برای چه کارهایی صرف شود؛ این یعنی جزییات. دیگر چه ارتباطی با مدیر اجرایی دارد که درباره مسایلی که در سئوال قبلی گفتم نظریهپردازی کند؟
اینجوری نیست دیگر. متون مختلف مدیریتی، سبک مدیریتی را مشخص میکند. در قوانین ما سبک مدیریت، مطرح نیست. اینها چیزهایی است که در حوزه اختیارات مدیر است، خب، مدیر باید با چه سبکی مدیریت کند؟
ببخشید، سئوالم درباره آقای مشایی و نظریهپردازیهای او در حوزههای مختلف است؟
اولا آقای مشایی چیزی خارج از قانون انجام نداده. در قالب قانون کار کردن، یک جاهایی میشود سبکهای یک مدیر. اصلا مدیریت چه تعریفی دارد؟ مدیریت میآید روشهایی را انتخاب میکند که کاراتر و مؤثرتر به اهدافی که در قوانین است، برسد.
این بحثهای حاشیهای هم جزو روشهای مدیریتی سبک جدید آقای مشایی است؟
نه، ببینید، نگاه یک مدیر، باید تعبیر شود. این اتفاق نیفتاده. این مدل که میگویم، نه یک مدل کلی است که بخواهد خطوط را بگوید. مثلا موضوعی مانند بیحجابی، یک پدیده است، یک انحراف است. چقدر روی آن مطالعه شده؟ چقدر آسیبشناسی شده، چقدر به آن دقت شده؟
اگر ممکن است ارتباط این چیزهایی را که میگویید با آقای مشایی روشن بفرمایید؟
دولت، مجری است. باید امور فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را که بر عهده رییسجمهوری و در ناحیه اجراست، تعیین کند.
خب، لطفا ارتباط این کار با حوزههایی را که میگویید درباره مشایی تبدیل به حواشی شده، مشخص کنید؟
حاشیه دیگر چیست؟!
همان که شما میگویید فروع است و تبدیل به اصول شده؟
دیگران نظریهپردازی و مدلسازی نکردهاند که در اختیار دولت قرار دهند تا دولت اجرا کند. این آدم وارد این حوزه میشود تا یک مدلی را بسازد که دولت بر اساس این مدل حرکت کند.
یعنی بهدلیل مدلسازی...
نگاه او این است که ولی فقیه و کلیت جمهوری اسلامی، قله است، بیرق دولت باید در بین مردم باشد. لذا دولت باید با سطوح مختلف، بهوسیله ابزارهای مختلف، ارتباط بگیرد.
بهنظر شما بهدلیل تبیین همین نظریه است که اینقدر مشایی، زیر سئوال چپ و راست قرار دارد؟
ببینید او در حوزه مسائلی وارد میشود و دیگران بدون اینکه بهصورت کامل حرف ایشان را درک کنند، به نقد این حرفها میپردازند. کسی نمیتواند بر سلامت نفس ایشان خدشه وارد کند. اینکه جا دارد دیگران وارد شوند یا نه، یک بحث است! نه دیگران میتوانند چیزی بگویند که خارج از نص قانون باشد. انتقادی که به او وارد میکنند این است که مشایی وارد یک حوزهای از نظریهپردازی شده است، بنده این را یک ضرورت میدانم، دیگران نهتنها ضرورت نمیدانند، بلکه نقد میکنند، منتها بهجای نقد عالمانه و کارشناسی و دانشگاهی، میآیند نقد سیاسی با چاشنی بیاخلاقی را مطرح میکنند.
چرا آقای مشایی نمیرود در دانشگاهها و در کرسیهای نظریهپردازی، حرفهایش را بزند؟
دلیلش این است که آقای مشایی کارش اجراست، کارش تولید فکر نیست. در این حوزه هم بهواسطه ضرورت وارد شده است.
خب چرا تولید فکر میکند؟ بهتر نیست بهجای نظریهپردازی به امور اجراییای که شما مدعی هستید کار اوست، بپردازد؟
چون قبلیها این کار را نکردهاند، او اجرایش را میکند. اجرایش را در میراث دیدهایم. اتفاقا در نهاد ریاست جمهوری ما اجرایش را بهطور کامل میبینیم. او مدیر است، حالا میخواهد اجرا کند، چون قبلیها کارشان را بهخوبی اجرا نکردهاند، یک گریزی هم به قبلیها میزند. کار ایشان که نظریهپردازی نیست، کارش اجراست، حالا یک گریزی هم به قبلیها میزند چون کارشان را انجام ندادهاند
فهرست
مجلهخبري
دوستان روحانی یا حشمت سلیمانی6/ جذب حداکثری، دفع حداقلی6/ دسیسهای که ششساله شد 7/ گزیده، ویژه، اعداد 8/ گزارش خبری 10/ جهان شیعه 10
يادداشتها
تحلیل و تحریف 11/ نیروسازی برای سهجبهه 14/ دوش چه خوردهای بتا؟! 14/ با دروغ مرگ انسانها را توجیح میکنند 15/ فتنه نرم آخرالزمان 16
سياست
شروط بیخریدار 17/ ضلع سوم 18/ نمایش شرطگذاری 20/ آمدن و نیامدن 20/ شروط غیرقانونی را نباید قبول کرد 21/ دور زدن قانون در یک حرکت 22/ منظور خاتمی تعیین شرط برای نظام نبود 23/ حضور اصلاحطلبان بهنفع حاکمیت است 24/ اصلاحطلب علیه اصلاحطلب 25/ خاتمی مواضع جدید و چند پرسش 26/ جریان انحرافی 27/ بازی باخت - باخت 28
ادبیات
آشیانه سرد داستان 29/ خشم و هیاهو 30/ تماشای دوردستها 31/ سنگ بزرگ نشانه نزدن 31/ ازصفر شروع کردیم 32/ طرح انحلال یک خطای رسانهای بود 33/ بنیاد میتواند منزلت هنرمندان را بشناساند 34/ بهجای انحلال بنیاد آدمهایش را عوض کنید 35
تاریخ
انقلاب سفید شاه و روزگار سیاه ملت 37/ شاه بزرگترین ملاک بود 38/ انقلاب سفید یا آمریکایی 40/ اصلاحات ارضی نسخهای غیربومی 42/ فرار مالکان بزرگ از تقسیم اراضی 44
هنــر
رویکردی قابلتفکر 45/ بیایید همه با هم بترسیم 46/ نمایش شکنجه حقوقبشرانه 48/ شمشیر را از رو بستهاند 50/ تأملی بر تطور تصویرپردازی از اسلام و مسلمانان در هالیوود 53/ آخر بازی جنگ با ایران است 55
رسانه
جرمش این بود که اسرار هویدا میکرد! 57/ صبح گفتمان اعتقاد و عدالت 58/ لشگرکشی آقای وزیر به دادگاه 60/ خرید 8 میلیارد تومان فروش 100 هزار تومان! 60/ مرداخ در ایران است! 61/ رازی که نصیری در سینه دارد 61/ نصیری اهل شوکران بود 61/ از صبح پیشتاز تا سمات محافظهکار 62/ صبح خوبی بود... یادش بهخیر! 63/ شلمچه الهامگرفته از صبح بود 64/ پنجه در پنجه روشنفکران 64/ وقایع اختلافیه 66
همكاران اين شماره
صاحب امتیاز: سجاد محمدی
مدیر مسئول: علی رضا زاکانی
جانشین مدیر مسئول: فریدالدین حداد عادل
سردبیر: فرشاد مهدیپور
شورای سیاست گذاری: فریدالدین حدادعادل
سیدامیرحسن دهقانی، علی رضا زاکانی
علی عسگری، سیدنظام الدین موسوی و علی رضا نادعلی
مطالب نشریه بازتاب دهنده آرای نویسندگان آنهاست
استفاده از مطالب هفته نامه پنجره با ذکر منبع بلامانع است
معاون سردبیر: سیدمرتضی فاطمی
مجله خبری: سیدامیرحسن دهقانی
ادبیات: حمید محمدیمحمدی
سياست: مرتضي بيات
هنر: رضا منتظري
تاریخ: فائقه السادات میرصمدی
چارسو : اميد مهدينژاد
بين الملل: حامد نعمت اللهي
ویژه هنر: محمدرضا وحیدزاده
مدیر اجرایی و فنی: محمدسجاد رحمانی
مدیر هنری : محمد صمدي
صفحه آرایی : محمد علي غفاريزاد
دبیر عکس: امیر رستمی
مدیر فروش و بازرگانی : عطاءالله شاه حیدر
ویراستاری: حمیدرضا امیدی و فریدون حیدری
كنترل صفحات: فرزاد فتاحی
ويرايش عكس : اسماعیل صادقی
حروفچینی: روح الله اکبری و رضا سلیمان پور
اداری: مهدی اکبری
امورمشترکین : مجتبی فیلسوفزاده
پایگاه اینترنتی هفتهنامه پنجره، روزهای چهارشنبه هر هفته بهروز میشود.
روزهای شنبه میتوانید جلد شماره جدید و برخی از عناوین برگزیده را روی سایت مشاهده کنید.
همكاران اين شماره: بهروز احمدی، حسامالدین اخوان، عبدالله استاد، افشين افلاكي، سیفالله اكبري جاميلقب، امیدوار بنیسلیم، عبدالله بیچرانلو، محمد پورغلامی
حبیب ترکاشوند، امیر جاوید، احسان حضرتی، مصطفی خلجی، وهاب رامرزی، سجاد روشنی، محمدامین زارعی، مجید سلیمانی، فاطمه فریمانه، مصطفي قانع
محمدعلی مؤمنیها، روحالله محمودیان و نفیسه نجابت
تلفن و نمابر: 20-66570019
تهران - صندوق پستی: 313/13355
ما را از مشکلات توزيع هفته نامه پنجره مطلع سازيد
تلفن واحد اشتراک:43-88980042
نمابر واحد اشتراک:88980041
چاپ : رواق
توزیع : نامه امروز
فروش شبکه ای: 09378216952
با ارسال عدد یک به شماره 3000101177
مي توانيد مشترک هفته نامه پنجره شويد