بوی توطئهبوی توطئه

بیست اکتبر 2004 میلادی؛ رفیق بهاءالدین حریری از سمت نخست‎وزیری لبنان استعفا داد. حریری یک ماه پس از استعفا از سمت نخست‎وزیری، پیش‎نویس طرحی را به شیراک، رییس‎جمهوری سابق فرانسه پیشنهاد کرد که بوی توطئه خلع سلاح مقاومت از آن به مشام می‎‎رسید. شیراک بلافاصله این طرح را با بوش در میان گذاشته و همکاری آن دو باعث شد که قطعنامه 1559 در دوم دسامبر 2004، در شورای امنیت سازمان ملل، تصویب شود.

با تصویب این قطعنامه و با پشتوانه بند هفتم منشور سازمان ملل، خروج نیرو‎های خارجی از لبنان و نیز خلع سلاح حزب‎الله وارد فاز اجرایی شد. این قطعنامه همچنین به فرانسه اجازه می‎داد تا از طریق ناتو به آمریکا، برای حل مشکلاتش در آمریکا کمک کند و آمریکا نیز به فرانسه اجازه می‎‎داد که نفوذ و سیطره از دست رفته خود در سوریه و لبنان را به‎دست آورد.

در حالی‎که کشور‎ها و گروه‎‎های مختلف به ابراز نظر خود پیرامون اجرای این قطعنامه در لبنان می‎‎پرداختند، سیدحسن نصرالله طی مذاکرات منظمی با رفیق حریری، بر سر دو موضوع به توافق می‎‎رسد.

حریری می‎‎پذیرد که نیرو‎های سوریه مرکز لبنان را ترک کرده و در منطقه بقاع (شمال لبنان) مستقر شوند و همچنین تا هنگامی‎که اسرای لبنانی به‎طور کامل آزاد نشده‎اند و مزارع شبعا در اشغال صهیونیست‎هاست و تسویه‎حساب عادلانه و فراگیر «تسویه‎الشامله» صورت نپذیرفته، حزب‎الله همچنان سلاح خود را حفظ کند.

با این توافق و اعلام رسمی مواضع رفیق حریری توسط وی که در حقیقت اهرم اجرایی کشور‎های خارجی در لبنان بود، بازی به‎گونه‎ای دیگر رقم ‎خورد.

اما صبح 14 فوریه 2005، یعنی روزی که روزنامه السفیر مشروح مواضع رفیق حریری را منتشر کرده بود؛ وی مقابل هتل سانجورج بیروت طی یک عملیات بمب‎گذاری ترور شد.

این ترور به مخالفان حزب‎الله فرصت داد تا اذهان عمومی را متوجه ترور کرده و سپس با متهم کردن سوریه در ماجرای ترور و هجمه دیپلماتیک و رسانه‎ای، این کشور را مجری ترور بدانند و مقدمات خروج کامل سوریه از لبنان را که یکی از موضوعات قطعنامه بود، اجرا کنند تا این امر مقدمه‎ای باشد برای موضوع اصلی یعنی، خلع سلاح مقاومت

7 سال فتنه در لبنان / راحله طاهری

19 اکتبر 2004

قطعنامه سازمان ملل از سوریه خواست که 20 هزار نیروی خود را از لبنان خارج کند و تمام گروه‎‎های مسلح - از جمله حزب‎الله - ملغی شوند.



20 اکتبر 2004

رفیق حریری به‎طور ناگهانی، در اعتراض به آن‎چه وی طرفداری رییس‎جمهوری وقت از سوریه می‎‎نامید، از نخست‎وزیری استعفا کرد.



14 فوریه 2005

حریری و 22 نفر دیگر در انفجاری عظیم در جنوب بیروت کشته شدند. در روز‎های پس از آن، با وجود قانون منع تظاهرات، مردم به خیابان‎‎ها ریختند و با توجه به جریان رسانه‎ای که علیه سوریه براه انداخته شده بود، خواستار خروج سوریه از کشور شدند.



7 آوریل 2005

شورای امنیت سازمان ملل اقدام به تأسیس کمیسیون مستقل تحقیقات کرد.



26 آوریل 2005

آخرین گروه از سربازان سوری، لبنان را ترک کردند.

ژوئن 2005

سمیر قصیر (خبرنگار مخالف سوریه) و جورج حاوی (رهبر حزب کمونیست لبنان) در دو حادثه بمب‎گذاری جداگانه به قتل رسیدند.

سپتامبر 2005

چهار ژنرال لبنانی به جرم نقش داشتن در ترور رفیق حریری بازداشت شدند.



20 اکتبر 2005

دتلو مهلیس، قاضی آلمانی و نماینده ویژه سازمان ملل در تحقیقات پرونده حریری، گزارشی ارائه کرد که در آن مدعی شد مقامات سوری و حامیان لبنانی آن‎‎ها در ترور نقش داشته‌اند. سوریه در همان زمان نیز هرگونه دخالتی را تکذیب کرد.



بهار و تابستان 2006

گزارشی توسط وسام عید، افسر پلیس لبنانی، به کمیسیون سازمان ملل تحویل داده شد. سپس اعلام شد که مفقود شده است!



12 ژوئیه 2006

جنگ 33 روزه‎ای آغاز شد که رژیم صهیونیستی با حملات شدید هوایی و زمینی، به‎دنبال نابودی مقاومت لبنانی بود. اما در نهایت بدون دستیابی به هیچ نتیجه‌ای، مانند سال 2000، شکست خورد و مجبور به ترک جنوب لبنان شد.



سپتامبر 2006

ترور نا فرجام سرهنگ سمیر شهاده.



نوامبر 2006

وزرای حزب‎الله و أمل در اعتراض به پذیرش کابینه لبنان برای ارجاع موضوع ترور حریری به دادگاهی بین‎المللی استعفا دادند.

پیتر جمایل، سیاست‌مدار مسیحی و وزیر دولت به ضرب گلوله کشته شد.



ژانویه 2007

هم‎پیمانان حزب‎الله با دعوت به اعتصاب عمومی، خواستار استعفای دولت شدند.



می 2007

شورای امنیت سازمان ملل، تأسیس دادگاه ویژه برای بررسی ترور حریری را تصویب کرد.



ژوئن و سپتامبر 2007

ولید عیدو و آنتوان قانیم، دو نماینده مجلس کشته شدند.



اکتبر 2007

گروه تحقیقات سازمان ملل، اقدام به جمع‌آوری اطلاعات تماس‌‎های تلفن‌‎های همراه و بررسی ارتباطات کرد.

7 سال فتنه در لبنان / راحله طاهری

نوامبر 2007

دانیل بلمار، قاضی کانادایی به ریاست دادگاه ویژه منصوب شد.

دسامبر 2007

گزارش «عید» منتشر شد و توسط کمیسیون تحقیقات فراخوانده شد.



25 ژانویه 2008

عید با انفجار ماشینش کشته شد.



ژوئیه 2008

پس از ماه‎‎ها بن‌بست سیاسی، رهبران لبنانی بر سر تشکیل دولت ائتلاف ملی به توافق رسیدند.



مارس 2009

دادگاه بین‎المللی در شهر لاهه هلند آغاز به‌کار کرد.



آوریل 2009

با توجه به این‎که آشکار شد دستگیری پنج ژنرال لبنانی بر اساس شهادت‌‎های دروغ انجام شده، آن‎‎ها آزاد شدند.



نوامبر 2009

پنج ماه پس از این‎که بلوک حامی، موفق به پیروزی در انتخابات پارلمانی شد، سعد حریری، دولت ائتلاف ملی را تشکیل داد.



دسامبر 2009

کابینه لبنان، حق مقاومت را در حفظ سلاح به رسمیت شناخت.

ژوئیه 2010

با وجود شایعه‎‎هایی که از همان زمان، مبتنی بر انتشار کیفرخواستی علیه حزب‎الله لبنان منتشر شده بود، بشار اسد و ملک عبدالله، رهبران سوریه و عربستان در سفری هم‌زمان و غیر منتظره به بیروت‌ رفتند.



اکتبر 2010

سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‎الله در مصاحبه‎ای به ارائه شواهد درباره نقش رژیم صهیونیستی در ترور رفیق حریری پرداخت.

محمود احمدی نژاد، رییس‎جمهوری ایران در سفری به لبنان مورد استقبال بی‌نظیر مردم لبنان و گروه‎‎های مختلف قرار گرفت. در حالی‎که هلی‌کوپتر‎های رژیم صهیونیستی در هوا به پرواز مشغول بودند، وی در نزدیک‎ترین نقطه به سرزمین‌‎های اشغالی، به ایراد سخنرانی پرداخت.



ژانویه 2011

در حالی‌که به‎نظر می‎رسید طرح سوری - سعودی برای حل بن‎بست دادگاه حریری به نتیجه نرسیده است و سعد حریری در سفر به آمریکا بود، استعفای 11 وزیر لبنانی، باعث سقوط دولت ائتلافی شد.

انتشار دو نوار مکالمه سعد حریری با شاهد دورغین دادگاه‎ها، جنجال تازه‎ای به پا کرد.

کیفر خواست دادگاه به‎صورت محرمانه صادر شد

رییس دادگاه حریری، مشاور حقوقی منافقین!

آنتونیو کاسه‎سه، قاضی دادگاه بین‎المللی حریری، مشاور حقوقی اصلی سازمان منافقین خلق بوده است.

این ایتالیایی 73 ساله که در کارنامه خود ریاست دادگاه بین‎المللی جنایت‎‎های جنگی در یوگسلاوی سابق (1993 تا 1997) را داشت، در سال 2004 نیز توسط کوفی عنان، دبیرکل وقت سازمان ملل، به‎عنوان مسئول کمیته تحقیقاتی بین‎المللی دارفور منصوب شد.

کاسه‎سه از اکتبر 2008 به‎عنوان مشاور حقوقی با منافقین همکاری می‎کرد و به‎همراه دو قاضی دیگر به نام‎ «لرد اسلین» و «اریک داوید» نقش اساسی را در تلاش برای خروج این گروهک از لیست‎ تروریست‎‎ها بازی کرده بود و از 24 مارس 2009 نیز به ریاست دادگاه ویژه لبنان برای بررسی ترور رفیق حریری انتخاب شد.

مقام معظم رهبری:

دادگاه هر حکمی بدهد مردود است

حضرت آیت‎الله خامنه‎ای در دیدار امیر قطر، دادگاه رفیق حریری را فرمایشی دانستند و تأکید کردند؛ این دادگاه هر حکمی بدهد، مردود است.

حضرت آیت‎الله خامنه‎ای در دیدار امیر قطر، دادگاه رفیق حریری را فرمایشی دانستند و تأکید کردند؛ این دادگاه هر حکمی بدهد، مردود است.

ایشان همچنین موضوع وحدت شیعه و سنی در منطقه را بسیار مهم خواندند و تأکید کردند: شیعیان و اهل سنت منطقه، سال‎های متمادی در کنار یکدیگر با صفا و صمیمیت زندگی کرده‎اند، اما برخی تلاش دارند تا این فضای صمیمی را از بین ببرند و برخی اختلاف‎های عقیدتی شیعه و سنی را به یک اختلاف اجتماعی تبدیل کنند.

رهبر انقلاب اسلامی افزودند: متأسفانه در هر دو طرف نیز افرادی متعصب و مزدور وجود دارند که باید این موضوع هم از لحاظ اعتقادی و هم از لحاظ امنیتی کنترل شود.

حضرت آیت‎الله خامنه‎ای با اشاره به سخنان امیر قطر درخصوص اوضاع حساس لبنان و احتمال صدور رأی دادگاه ترور رفیق حریری، خاطرنشان کردند: «این دادگاه، دادگاهی فرمایشی است که هر حکمی بدهد، مردود است و امیدواریم طرف‎های تأثیرگذار و دخیل در لبنان، براساس عقل و حکمت عمل کنند تا این موضوع به یک مشکل تبدیل نشود.»

ایشان با تأکید بر این‎که توطئه در لبنان به نتیجه نخواهد رسید، افزودند: «ما به بهبود اوضاع منطقه بسیار امیدواریم.»



تا زمانی‎که رژیم غاصب صهیونیستی وجود دارد، لبنان نیز نیازمند مقاومت است

حضرت آیت‎الله خامنه‎ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با سعد حریری نخست‎وزیر لبنان و هیأت همراه، لبنان را کشوری مهم و خط مقدم مقابله با رژیم غاصب صهیونیستی خواندند و تأکید کردند: «جمهوری اسلامی ایران خواهان لبنانی آباد، سعادتمند، برجسته و پیشرو است.»

ایشان با تأکید بر این‎که ایران از هیچ کمکی برای پیشرفت و آبادانی لبنان دریغ نخواهد کرد، افزودند: «سعادتمندی مردم لبنان موجب خوشحالی ایران است، همان‎گونه که رنج و محنت لبنان نیز باعث اندوه ایران خواهد شد.»

ایشان با تأکید بر این‎که لبنان تنها کشور عربی است که توانسته رژیم صهیونیستی را شکست دهد، خاطرنشان کردند: «مقاومت تنها عاملی است که دشمنان لبنان، توانایی ایستادگی در مقابل آن را ندارند، بنابراین باید قدر آن را دانست.»

رهبر انقلاب اسلامی افزودند: «تا زمانی‎که رژیم غاصب صهیونیستی وجود دارد، لبنان نیز نیازمند مقاومت است.»

ایشان با تأکید بر این‎که جمهوری اسلامی ایران، از وحدت و استقلال لبنان حمایت می‎‎کند، افزودند: «لبنان کشوری چند مذهبی است که پیروان ادیان و فرق مختلف در طول سالیان متمادی با آرامش و همدلی در کنار یکدیگر زندگی کرده‎اند، اما برخی به‎دنبال ایجاد تشنج و نزاع‎‎های مذهبی هستند که باید در مقابل این انگیزه‎‎ها ایستاد.»

رهبر انقلاب اسلامی همچنین با اشاره به دیدار چندین سال قبل مرحوم رفیق حریری (نخست‎وزیر پیشین لبنان) با ایشان، تلاش‎های وی را برای پیشرفت لبنان یادآور شدند.

در این دیدار (سعد حریری نخست‎وزیر لبنان) با اظهار خرسندی از دیدار با رهبر انقلاب اسلامی گفت: «ما جمهوری اسلامی ایران را کشوری دوست و برادر برای لبنان می‎‎دانیم که همواره در دوران سختی‎ها، یاور و کمک مردم لبنان بوده است.»

وی افزود: «دولت لبنان خواستار گسترش بیش از پیش روابط با ایران در زمینه‎‎های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است.»

نخست‎وزیر لبنان دولت این کشور را دولت وحدت ملی و متشکل از همه جناح‎ها و گروه‎‎های مهم و تأثیرگذار لبنان خواند و خاطرنشان کرد: «مهمترین هدف دولت لبنان، حفظ و تقویت وحدت ملی و حرکت در چهارچوب نقاط مشترک و مقاومت در مقابل تجاوز است.»

سعد حریری همچنین تأکید کرد: «هرگونه اختلاف در لبنان به‎نفع اسراییل خواهد بود